ราวกับว่าถูกสาดด้วยน้ำในทะเลสาบกลางเดือนธันวาคมก็ไม่ปาน ร่างกายเฮอร์ไมโอนี่ของเย็นเฉียบ ใบหน้าของเธอซีดเซียว และเธอรู้สึกราวกับว่าจะยืนบนพื้นไม่ไหวแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ล้มลงไปแต่อย่างใด เธอยังคงยืนอยู่ ยืนฟังบทสนทนาของมัลฟอย แครบ และกอยล์อยู่ โดยที่พวกเขาไม่รู้เลยว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้น
“นายคิดว่าคนอย่างฉันจะลดตัวลงไปชอบคนอย่างยัยเกรนเจอร์นั่นเหรอแครบ” มัลฟอยคำราม
“นายคิดว่าฉันตาต่ำถึงขนาดจะคว้ายัยเลือดสีโคลนนั่นมาเป็นแฟนงั้นเหรอ” มัลฟอยตวาดเขาเสียงดัง ดวงตาสีซีดของมัลฟอยนั้นดูเย็นชายิ่งนัก “ว่าไงล่ะ ตอบฉันมาสิพวกแก!”
“พวกเราไม่ได้คิดอย่างนั้น” กอยล์ตอบท่าทางของเขาราวกับลูกสุนัขที่สิงโตขู่
“งั้นก็ดี” มัลฟอยพูด ท่าทางเบื่อหน่าย “แล้วพวกแกจำใส่สมองกลวง ๆ ของพวกแกไว้ด้วยว่าทีหลังอย่ามายุ่งเรื่องของฉันมากเกินไป!!!” มัลฟอยตะโกนดังลั่นห้อง แครบและกอยล์นั้นตัวสั่นงันงก “เข้าใจมั้ย!!!”
ทั้งสองพยักหน้าตอบแทบจะไม่ทัน
“พวกแกออกไปได้แล้ว” มัลฟอยพูด เขานั่งลงบนโต๊ะเก่า ๆ ตัวนึงที่มันจะพังแหล่ไม่พังแหล่อยู่แล้ว
“แล้วนายไม่กลับห้องนั่งเล่นรวมเหรอ” กอยล์ถามเขาแต่เมื่อเขาเห็นสายตาที่มัลฟอยส่งมาแทนคำตอบเขาก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกมาอีกเลย
และเมื่อแครบและกอยล์กำลังจะออกจากห้องเรียน เฮอร์ไมโอนี่ก็ไหวตัวทัน เธอไปหลบที่หลังประตูเหมือนที่มัลฟอยเคยทำ และเมื่อเธอแน่ใจว่าทั้งสองคนนั่นเดินไปแล้วเธอก็เข้าไปในห้อง มองไปที่มัลฟอยที่กำลังเหม่ออยู่บนโต๊ะ และเมื่อเขาเห็นเธอ
“เกรนเจอร์!” มัลฟอยพูดสีหน้าเหมือนตกใจว่าทำไมอยู่ ๆ เธอถึงมายืนตรงนี้
“เธอไปไหนมาน่ะ เกรนเจอร์ ฉันมารอเธอตั้งนานแล้วนะ” มัลฟอยถามเธอ
“ฉันไปไหนมาไม่สำคัญหรอก แต่ฉันก็มาแล้วไง” เฮอร์ไมโอนี่ตอบ เธอมองหน้ามัลฟอย
“มาตั้งนานแล้วด้วย” เธอพูดน้ำเสียงเย็นเยียบ ตอนนั้นเฮอร์ไมโอนี่สังเกตุเห็นว่าหน้าของมัลฟอยนั้นซีดลง ( ทั้ง ๆ ที่ซีดอยู่แล้ว )
“เกรนเจอร์ ฉัน” มัลฟอยอึกอัก เฮอร์ไมโอนี่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดทุกอย่างเลยเหรอเนี่ย
“และฉันก็ได้รู้ความจริงแล้ว ว่านายคิดกับฉันยังไง” เฮอร์ไมโอนี่พูด เธอพยายามที่จะไม่ร้องไห้ออกมาแต่ความพยายามของเธอก็ไร้ผล ตอนนี้ดวงตาของเธอเอ่อด้วยน้ำตา เฮอร์ไมโอนี่จึงหันหลังให้เขา และก่อนที่เธอจะเดินไปจากตรงนั้นมัลฟอยก็คว้าแขนเธอไว้ แต่เฮอร์ไมโอนี่สะบัดมือออก
“อย่ามาแตะต้องฉัน นายมันสกปรกที่สุด” เฮอร์ไมโอนี่พูดออกมา น้ำเสียงของเธอมีเสียงสะอื้นปนอยู่ มัลฟอยรู้ทันทีว่าเธอร้องไห้ แต่เขาปล่อยเธอไปแบบนี้ไม่ได้ มือของมัลฟอยคว้าไหล่ของเฮอร์ไมโอนี่ไว้
“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะเกรนเจอร์ เธอให้โอกาสฉันอธิบายหน่อยได้ไหม” มัลฟอยพูดน้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงความเสียใจอย่างที่สุด แต่เฮอร์ไมโอนี่ไม่ฟังเขา เธอหลบเลี่ยงการเกาะกุมของมัลฟอยทันที
“นายไม่ได้หมายความอย่างนั้น แล้วหมายความยังไงล่ะมัลฟอย ฉันไม่นึกเลยว่านายจะเป็นแบบนี้ ไม่นึกเลยว่านายจะทำกับฉันอย่างนี้!!!” เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนออกมา น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อมัลฟอยเห็นเธอเป็นเช่นนั้น เขาอยากจะดึงเธอเข้ามาโอบกอดไว้แนบอก แต่เธอคงไม่มีวันยอม
“เกรนเจอร์ที่ฉันพูดนั่นมัน…” มัลฟอยทำท่าจะอธิบายแต่เฮอร์ไมโอนี่ไม่ให้โอกาสเขาพูดต่อ
“พอเถอะมัลฟอย นายไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฉันไม่อยากเกลียดนายไปมากกว่านี้แล้ว” เฮอร์ไมโอนี่เอ่ย ใช้มือเช็ดน้ำตา
“เกรนเจอร์เธอไม่เชื่อใจฉันบ้างเหรอ” มัลฟอยพูดเขามองหน้าของเธอด้วยแววตาเจ็บปวด
“หยุดโกหกฉันซะทีเถอะ ฉันไม่อยากถูกนายใช้เป็นเครื่องมือทำร้ายแฮร์รี่อีกต่อไป” เฮอร์ไมโอนี่พูด เธอไม่นึกเลยว่าทั้งหมดที่มัลฟอยทำล้วนเป็นเรื่องหลอกลวง ทั้งหมดนั่นทำไปเพื่อแก้แค้นแฮร์รี่
“เฮอะ พอตเตอร์งั้นเหรอ ในที่สุดเธอก็พูดถึงมันอีกจนได้ รักมันมากนี่” มัลฟอยพูดน้ำเสียงประชดกระชัน
“อย่างน้อยแฮร์รี่ก็ดีกว่านายตรงที่เขาไม่เคยหลอกลวงฉัน และไม่เคยทำเรื่องชั่ว ๆ อย่างนายมัลฟอย”
“งั้นเหรอ เอาเถอะ ฉันไม่ใช่เจ้าพอตเตอร์น่ะสิ เธอถึงไม่ยอมเชื่อฉัน ไม่ยอมฟังฉันอธิบายบ้างเลย!!!” มัลฟอยพูดมองเฮอร์ไมโอนี่ด้วยแววตาสีซีดของเขา และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นไปสบตาเขาเฮอร์ไมโอนี่ถึงกับอึ้งไปชั่วขณะ เพราะว่าสิ่งที่เธอเห็นนอกจากดวงตาสีซีดของเขานั้นเป็นน้ำตา น้ำตาที่คลอเอ่อดวงตาของมัลฟอย!
แต่เฮอร์ไมโอนี่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากพูดอะไร มัลฟอยก็หันหลังให้เธอ
“ในเมื่อเธอไม่ต้องการฟังคำแก้ตัวจากฉัน งั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะอธิบาย” มัลฟอยพูดเสียงเย็น เขาต้องอาศัยความพยายามในการควบคุมอารมณ์ของตัวเองอย่างมาก เขาไม่ต้องการที่จะแสดงความอ่อนแอออกมาต่อหน้าเฮอร์ไมโอนี่
“งั้นนายก็ยอมรับใช่ไหมว่าที่ผ่านมานายหลอกฉันมาตลอด” เฮอร์ไมโอนี่พูด เธอเองก็ต้องพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลออกมาอีกครั้งเช่นกัน บัดนี้เธอเดินมายืนอยู่ตรงหน้ามัลฟอย
“ถ้าเธอคิดอย่างนั้น มันก็จะเป็นตามที่เธอคิดเกรนเจอร์” มัลฟอยเอ่ยอย่างเหนื่อยใจ เปล่าประโยชน์ที่จะไปพูดให้เธอเข้าใจ ในเมื่อเธอไม่เชื่อใจเขา
“งั้นนายก็โกหกฉันมาตลอดสินะ มัลฟอย” เฮอร์ไมโอนี่พูด เดินมาใกล้ ๆ เขา
“ทั้งเรื่องจูบ ทั้งเรื่องที่นายพูดในคืนที่เราอยู่ด้วยกันล้วนแต่เป็นการแสดงใช่มั้ย” เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนออกมา ดวงตาของเธอเอ่อไปด้วยน้ำตาอีกครั้ง แต่มัลฟอยยังคงนิ่งเงียบ ในใจของเฮอร์ไมโอนี่ภาวนาให้มัลฟอยบอกเธอว่าที่เขาพูดกับแครบและกอยล์เป็นเรื่องโกหก เธอภาวนาของอย่าให้ทุกอย่างเป็นเรื่องจริง แต่ว่า
“มันอาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้เกรนเจอร์” มัลฟอยพูดออกมาในที่สุด แต่แววตาของเขาไม่ได้มองที่เฮอร์ไมโอนี่แต่อย่างใด
เฮอร์ไมโอนี่ไม่รู้เลยว่าเมื่อเธอได้ยินคำ ๆ นี้เธอควรรู้สึกอย่างไรดี เสียใจ โกรธ เจ็บแค้น เพราะผู้ชายที่เธอคิดว่าเธอเกลียดที่สุดนั้น เป็นคนเดียวกันกับผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดเช่นกัน
และแล้วเฮอร์ไมโอนี่ก็ง้างมือขึ้นมาและกำลังจะตบลงไปที่หน้าเด็กหนุ่ม ส่วนมัลฟอยนั้นก็รู้ดีว่าเธอจะทำอะไร เขาไม่หลบหรือแสดงอาการตกใจแม้แต่น้อย เหมือนกับว่าเขาตรียมใจรับมันไว้แล้ว
แต่มือของเฮอร์ไมโอนี่หยุดชะงักอยู่กลางอากาศ เธอไม่ได้ตบเขาแต่อย่างใด เธอได้แต่นิ่งราวกับถูกสต๊าฟไว้ระหว่างที่เธอกำลังจะตบเขางั้นแหละ และแล้วมัลฟอยก็ได้ยินเสียงสะอื้น และเมื่อเฮอร์ไมโอนี่เงยหน้าขึ้นมาเขาก็พบว่าหน้าของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำตา
“ทั้ง ๆ ที่ฉันเชื่อนาย ทั้ง ๆ ที่คิดว่านายรักฉัน” เฮอร์ไมโอนี่สะอื้นออกมา มัลฟอยทั้งตกใจทั้งสงสารเธอ
“เกรนเจอร์!”
“คนหลอกลวง” เธอตะโกนใส่หน้ามัลฟอย คำ ๆ นี้มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีคนร่ายคาถากรีดแทงใส่หัวใจของเขา
“ฉันเกลียดนายที่สุด ฉันไม่ต้องการเห็นนายอีก!!!” เฮอร์ไมโอนี่ยื่นคำขาดออกมาแล้วเธอก็วิ่งหนีเขาไปจากตรงนั้นอย่างเร็วที่สุด
และเมื่อร่างของเธอพ้นไปจากประตูห้องเรียน “โครม!!!” มัลฟอยต่อยผนังด้วยมือเปล่าของเขา ส่งผลให้มันมีแผลและมีเลือดออกมาไม่น้อยแต่เขาไม่สนใจมัน
“ทำไมล่ะ เกรนเจอร์ ทำไมเธอไม่เชื่อฉันบ้างเลยล่ะ เธอคิดว่าฉันจะทำกับเธออย่างนั้นจริง ๆ น่ะเหรอ” มัลฟอยพูดออกมา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า บัดนี้น้ำตาของเขาเอ่อไหลลงมาอาบแก้มขาวซีดนั้น แต่เขาก็ไม่สนใจที่จะปาดมันทั้งพอ ๆ กับที่เขาไม่สนใจความเจ็บปวดของแผลบนมือของเขาเอง เขาได้แต่ปล่อยตัวเองให้จมอยู่ในความคิดเป็นเวลาเนิ่นนาน
และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ เดรโก มัลฟอย คุณชายเลือดบริสุทธิ์ที่แสนจะหยิ่งในศักดิ์ศรี เสียน้ำตาให้ผู้หญิง แต่เขาก็ไม่ได้เสียดายเลย เพราะว่าเธอคนนั้นเป็นผู้หญิงที่เขารักเป็นคนแรกและเพียงคนเดียว และเธอคนนั้นก็คือ เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์
TBC
No comments:
Post a Comment